นิยายของ Jules Verne กลายเป็น เว็บตรง ความจริงเนื่องจากสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ล่าสุดของไอซ์แลนด์ทำให้ผู้โชคดีไม่กี่คนสามารถกระโดดลงไปในภูเขาไฟ Thrihnukagigur… Clare Wilson รายงานจากภายในโลก เป็นช่วงกลางฤดูร้อนปี 1974 เมื่อ Árni ถูกหย่อนลงไปในความลึกที่ไม่รู้จักของ Thrihnukagigur เป็นครั้งแรกด้วยเชือกที่เพื่อนสิบคนของเขาถือไว้ โดยไม่รู้ว่าเขาสำลักคาร์บอนไดออกไซด์ที่ตกค้างอยู่หรือเปล่า พวกเขาจึงตกลงที่จะส่งสัญญาณ ‘สามชักเย่อถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่’ เพื่อให้เขาส่งขึ้นไปเมื่อเขาไปถึงด้านล่าง เมื่อไปถึงที่นั่น เขามีเวลาเพียงสิบนาทีในการสำรวจโดยใช้ไฟฉายคาดศีรษะ ก่อนที่จะถูกลากกลับขึ้นสู่ดวงอาทิตย์เที่ยงคืน
“ยินดีต้อนรับสู่บ้านของฉัน”
เสียงของ Árni B Stefánsson สะท้อนออกมาจากเงามืด เสียงสะท้อนดังออกมาจากกำแพงหิน แม้จะเพิ่งถูกลดระดับลงไป 120 เมตรในห้องแมกมาแห่ง Thrihnukagigur ซึ่งเป็นภูเขาไฟที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงเรคยาวิกเพียง 30 นาที โทนที่แห้งแล้งของเขาก็ต้อนรับเราอย่างสงบราวกับว่าเรามาถึงห้องด้านหน้าของเขาแล้ว
แพทย์โดยอาชีพ Árni ยังเป็นนักปีนเขาและนักถ้ำวิทยาที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดของไอซ์แลนด์ (ผู้ที่ศึกษาถ้ำทางวิทยาศาสตร์) ในเวลาว่าง หลังจากลงไปสำรวจอีก 17 ครั้งในห้องนั้น แปดปีของการวางแผนอย่างจริงจัง โคมไฟฮาโลเจนทรงพลังสี่ดวงและลิฟต์เคเบิลอีกหนึ่งตัวที่ยึดเหนือปากถ้ำ Árni ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการสืบเชื้อสายของฉันเอง – หลังจากครั้งแรกของเขา 38 ปี – ง่ายกว่าของเขามาก
ถึงจุดพีค
สกีรีสอร์ต Blue Mountain ที่รกร้างในเรคยาวิกดูไม่ธรรมดาท่ามกลางแสงสลัวที่น่าขนลุกของช่วงค่ำกลางฤดูร้อน อย่างไรก็ตาม บียอร์น Ólafsson (นักปีนเขาเอเวอเรสต์ และชายคนหนึ่งที่แต่เดิมถือเชือกของอาร์นี) เข้ากับสภาพแวดล้อมได้อย่างลงตัว เขาตัดภาพร่างมหากาพย์ที่น่าพิศวงในขณะที่เขาพาเราไปยังเบสแคมป์ 45 นาที – ข้ามหินบะซอลต์ที่ขรุขระและมอสหนาทึบของทุ่งลาวาและเหนือรอยแยกที่ยุโรปและอเมริกาแบ่งแยก
นี่เป็นปีแรกที่ผู้มาเยือนสามารถเข้าสู่ Thrihnukagigur ได้ ดังนั้น Base Camp จึงเป็นกิจกรรมชั่วคราว: ท่าจอดเรือ 50 เมตรจากยอดเขา และประตูมิติที่แยกจากกัน 6 แห่ง ขณะที่เราได้รับบทเรียนสั้นๆ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทางธรณีวิทยาของไอซ์แลนด์ ความตื่นเต้นของการรอคอยก็แผ่ซ่านไปทั่วตัวฉัน – ความอบอุ่นเหมือนกับชามสองชามของ kjötsupa (ซุปเนื้อไอซ์แลนด์); ฉันกระตือรือร้นที่จะสวมหมวกแข็งและรัดเข็มขัดนิรภัยของฉัน จากที่นั่น ภาพพิมพ์รองเท้าบู๊ตและเส้นทางที่มีเครื่องหมายธงนำเราไปสู่ยอดเขา
ทางเข้าห้องไม่ใหญ่ไปกว่าเตียงคู่สองเตียง และไม่โดดเด่นไปกว่าถ้ำอื่นๆ ในทุ่งลาวา ยกเว้นแน่นอน สำหรับลิฟต์ที่เดินข้าม – แบบที่คุณคาดหวังว่าจะได้เห็นการทำความสะอาดหน้าต่างของตึกระฟ้า บังเหียนของฉันถูกหนีบเข้ากับราวสะพานสั้นข้ามช่องว่าง จากนั้นบียอร์นก็ย้ายฉันไปที่รางลิฟต์อย่างปลอดภัย ก่อนที่ฉันจะปีนป่ายลงไป
เดินทางสู่ใจกลางโลก
ใช้เวลาประมาณห้านาทีในการลงจาก 120m ถึงพื้นถ้ำ ทางลงอย่างรวดเร็ว (ล้ม) ใช้เวลาประมาณ 4.5 วินาที – มีเวลาเพียงพอตามที่ Árni กล่าวในการจดจำบาปของคุณแต่ไม่เพียงพอที่จะกลับใจ
บียอร์นกดปุ่ม ‘ลง’ สีแดงขนาดใหญ่ค้างไว้ มีเสียงกรี๊ดโลหะต่ำเมื่อสายเคเบิลถูกยกขึ้น มันตกลงสู่เสียงฟี้อย่างแมวของช่างคงที่ และลิฟต์เริ่มค่อยๆ คืบคลานไปตามผนังของช่องเปิด ยางกลิ้งไปตามพื้นผิวหินเพื่อปกป้องมัน ถ้ำค่อยๆ กว้างขึ้น และเราก็เริ่มลงมาในที่ว่าง จู่ๆ ลิฟต์ก็เด้งและชะงัก มีเสียงกรีดร้องอู้อี้ “ขอโทษ” บียอร์นขอโทษ “มันลงไปได้ไกล ข้อมือฉันเมื่อย”
ท้องฟ้ามีร่องสว่างอยู่เหนือเรา ด้านล่างมีหลอดฮาโลเจนสี่ดวงทำเครื่องหมายที่ขอบของพื้นที่ลงจอด ทุกสิ่งในระหว่างนั้นหายไปในความมืด
คุณสามารถใส่เทพีเสรีภาพแล้วใส่ลงในโพรงรูปขวดได้ พื้นไม่เรียบของห้องลาดเอียงลงทุกด้าน หายไปในความมืดมิดของโลก ขณะที่ Árni ต้อนรับเรา ความเงียบก็เข้ามาปกคลุมเราด้วยความสงบและก้องกังวาน ขณะที่เราพยายามวัดระดับสภาพแวดล้อมของเรา
ออกไซด์ของเหล็กและซิลิเกตทำให้ผนังห้องเป็นสีรุ้งจากนรก ตั้งแต่สีแดงและส้มที่ลุกเป็นไฟ ไปจนถึงสีน้ำเงินเข้มและสีม่วง คุณสามารถลากเส้นสีดำไหม้กลับไปสู่แสงที่แมกมาเคยไหม้เกรียมผ่านรอยแยก: Thrihnukagigur ปะทุครั้งล่าสุดเมื่อ 4,000 ปีก่อนแต่ไฟเดียวที่เหลืออยู่ในตอนนี้คือความหลงใหลในถ้ำของÁrni
“ไม่มีสิ่งนี้ในโลก” เขาบอกฉัน “ตอนแรกฉันไม่เห็นความสวยงามเลย มันมืดแล้ว! แล้วฉันก็เห็นความงามในขนาด และในที่สุดฉันก็เห็นความงามในสีต่างๆ เป็นสถานที่ที่แปลก และถ้าคุณคิดว่า มีผู้คนเข้ามาในพื้นที่ ‘ภายใน’ นี้น้อยกว่าเข้าไปในอวกาศ”
มันเป็นความคิดที่มีสติ ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้เข้าไปในภูเขาไฟโดยไม่ได้พิจารณาอย่างถี่ถ้วนว่านั่นอาจหมายถึงอะไร ‘Strange’ ถูกต้อง แต่เอเลี่ยนอยู่ใกล้กว่า มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ การอยู่ในที่ที่มนุษย์ไม่ควรเป็น
การทดลองและความทุกข์ยาก
ตอนนี้ห้องแห่งความลับของ Thrihnukagigur ถูกพบแล้ว (และในสวนสาธารณะประจำเคาน์ตี้ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวงเพียง 20 กม.) สิ่งเดียวที่รับผิดชอบคือปกป้องมันด้วยการควบคุมการสัมผัสของมนุษย์ มีการพลาดเกือบหกครั้งแล้ว ครอบครัวหนึ่งบังเอิญไปปิกนิกบนยอดทางเข้าที่กลายเป็นน้ำแข็งของภูเขาไฟโดยไม่รู้ตัว โดยแทบไม่รู้ตัวว่าเหลือเวลาอีกเพียง 4.5 วินาทีจากนิรันดร์กาล
คำถามใหญ่และเหตุผลสำหรับการพิจารณาคดีสั้น ๆ ของฤดูร้อนปี 2555 คือทำอย่างไรให้ผู้คนมาเยี่ยมได้อย่างปลอดภัยในขณะที่ปกป้องห้องจากการกัดเซาะ กระเช้าลอยฟ้าที่หยาบและพร้อมดึงเรากลับขึ้นสู่ดวงอาทิตย์เที่ยงคืนอย่างช้าๆ นั้นไม่ใช่ทางเลือกที่ยั่งยืนจริง ๆ เช่น หากมีคนที่ไม่ระวังบนพื้นผิวทำบางสิ่งหล่นหรือเกิดแผ่นดินไหว มีโอกาสที่ใครก็ตามที่อยู่ภายใน ภูเขาไฟจะหายสาบสูญ
ทีมงานได้พัฒนาแผนสำหรับอุโมงค์และบันไดสู่ขุมนรก แต่อนาคตสูงสุดของ Thrihnukagigur จะขึ้นอยู่กับการพิจารณาอย่างรอบคอบถึงผลตอบรับจากผู้เข้าชมช่วงฤดูร้อนนี้ สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนมากคือ Árni ปกป้องและดูแลบ้านทางจิตวิญญาณของเขา
“เราเป็นผู้บุกรุก” เขากล่าว “ฉันต้องการให้ผู้คนได้สัมผัสกับความเล็กของตัวเองและทิ้งคนที่ดีกว่าตอนที่พวกเขามา มันเป็นชะตากรรมของการท่องเที่ยวที่จะทำลายทุกสิ่งที่มันแสวงหา และฉันจะไม่ยอมรับสิ่งนั้น เราต้องรักษาไว้ มันเป็นสถานที่ที่พิเศษมาก”
ต้องรู้
การเดินทาง: Iceland Expressเป็นสายการบินราคาประหยัดของประเทศไอซ์แลนด์ ให้บริการบินสัปดาห์ละหกครั้งจากลอนดอน แกตวิคไปเรคยาวิก ราคาเริ่มต้นที่ 89 ปอนด์ต่อเที่ยว; เวลาบินสามชั่วโมง
การเดินทาง: ภายในภูเขาไฟมีการเดินทางภายในภูเขาไฟในเดือนมิถุนายนถึงสิงหาคมเท่านั้น 2013 วันที่ TBC การเดินทางใช้เวลา 5-6 ชั่วโมง (1 ชั่วโมงภายในภูเขาไฟ) และค่าใช้จ่าย 37,000 โครนา (197 ปอนด์) เว็บตรง
Sponsor By :